sztuka...
Podczas robienia zdjęcia obiektyw projektuje obraz kadru na powierzchnię pokrytą chemicznym związkiem światłoczułym. Światło padając na ten związek powoduje, że podlega on pewnym przemianom. Zmiany te, odpowiadające rzutowanemu obrazowi, stają się widoczne po obróbce chemicznej, której poddaje się kliszę.
Pierwszą fotografię wykonał w 1826 roku francuski inżynier Nicephore Niepce. Naświetlenie sceny na wolnym powietrzu, przy dobrym oświetleniu, na szklanej płycie pokrytej warstwą światłoczułą zajęło mu osiem godzin. Niepce zmarł w 1833 roku, zanim zdążył udoskonalić swój proces, w którym wykorzystywał bitumen jako materiał światłoczuły. Jednak jego współpracownik Louis Daguerre kontynuował prace i w styczniu 1839 roku odkrył proces zwany dagerotypią. Oryginalnie w procesie tym używano srebrnych płyt pokrywanych jodkiem srebra. Materiał ten był według dzisiejszych standardów bardzo mało czuły, lecz wówczas był to ogromny postęp - naświetlenie jednego obrazu zajmowało od 15 do 30 minut. W procesie Daguerre'a płyta naświetlana w kamerze była poddawana dalszej obróbce chemicznej celem uzyskania na niej obrazu końcowego. Jeżeli chciano uzyskać kilka identycznych zdjęć tego samego obiektu, należało naświetlić kilku kosztownych płyt jedną po drugiej. To ograniczenie dagerotypii zostało zniesione w procesie negatywowo-pozytywowym, zaprezentowanym przez Anglika Williama Henry'ego Poxa Talbota zaledwie trzy tygodnie po odkryciu dagerotypii,
W procesie negatywowo-pozytywowym materiał światłoczuły naświetlany w kamerze jest wywoływany tak. że tworzy negatyw. Jest to taki obraz, W którym zamieniono jasność poszczególnych obszarów w ten sposób, że to, co w rzeczywistości jest jasne. na negatywie jest ciemne i odwrotnie. W drugim stadium obróbki obrazu negatyw jest używany u" wytworzenia obrazo na innym kawałku materiału Światłoczułego, Ponownie odwracane są jasne i ciemne obszary, i W elekcie u zyskuje my zdjęcie odpowiadające rzeczywistości. Z jednego negatywu można wykonać wiele odbitek.
Najwcześniejsze zachowane zdjęcie Foxa Talbota pochodzi z 1835 roku i przedstawia okno w jego domu w Wiltshire. Materiałem Światłoczułym, którego użył. byt papier pokryty chlorkiem srebra. Czas naświetlana wynosił około 30 minut.
źródło.."ciekawostkifotogragfii.pl"